Murcia Een Paradijs Voor Duikers

Het zeer beschermde Cabo de Palos mariene reservaat is een gevestigde broedplaats voor mediterrane vis en wilde dieren, die in 1995 opgericht werd als beschermingsgebied in de zee. Het is in huis een overvloed aan zee leven, zoals grote groepers, barracuda, octopus, moray eels, Adelaarstralen en Nudibranch en de af en toe Sunfish.

Dit gebied wordt beschouwd als de beste duikplaats in Spanje en een van de topgebieden van Europa voor de overvloed aan zee leven. Voedingsrijke, open zeewateren trekken de vis naar dit unieke gebied. Het mariene park is onderworpen aan hoge golven en stromingen die alleen geschikt zijn voor sterke ervaren duikers.

In eind september en begin oktober is het mariene leven het meest actief dankzij kleine bakstenen, zoals sardines die rond de riffen en dichtbij de kust samenkomen.

Deze overvloed van leven trekt de roofvissen zoals tandvissen, barracuda's, jacks, rode mulletjes, tonijn en zelfs de kleurrijke dolfijnvissen om een voedingsruis te hebben die een aasbal effect veroorzaakt die spectaculair is om te kijken. Dit kan enkele weken doorgaan met verschillende zeeschepsels die in de schuim zwemmen om een snelle hap te krijgen die de kleinere schuimende vis zwemt, dichter bij elkaar zwemt en het creëren van een grote zilveren bal vis die echt spectaculair is.

In de loop van de tijd zijn veel schepen verloren in de reserve en veel van hun wrakstukken zijn nog steeds heel intact. Bij gelegenheden zijn er voorwerpen gevonden die al honderden jaren verborgen zijn, zoals een oud anker of amfora die in de storm ontbloot is. Onlangs ontdekte een Fenicisch wrak uit 600BC in een klein rif noordoosten van Isla Grosa. Vanwege zijn leeftijd bleef weinig van het schip echter pottenbakkerijen en speerhoofden en twee 2500-jarige olifantenmanden werden hersteld.

Voor de duiker biedt dit veel meer plezier en interesse.

Enkele van de meest recente wrakstukken die regelmatig worden gedoken, zijn de (lsla Gomera) die in 1946 in een gewelddadige storm zonk, net buiten de haven, die een lading sinaasappels draagde, waardoor het schip genaamd "Naranjito" "Little Orange "Welke duikers beter bekend zullen zijn. Het wrak is 50 meter lang en ligt op een diepte van 28m bij de boog en 43m naar het achterhoofd.

De Turia en Ulla, die houten minesweepers zijn, werden door de marine tussen Isla Grosa en Cabo de Palos verzonken voor trainingsdoeleinden en liggen ongeveer 28 tot 35 meter diep.

Het oude wrak van "Sama" op een diepte van 50 meter is weinig te verkennen door zijn diepte voor het grootste deel is het opgebroken, maar is van belang voor de vele grote Nudibranchs (een groep zachtgewone mariene buikpotigen weekdieren die hun schelpen schilden na hun larvalstadium) erop leven.

Een rif genaamd Bajo de Fuera in het "Islas Hormigas Marine Park" is een enorm rifsysteem dat op slechts 3 meter onder het oppervlak komt. Het heeft 4 bekende scheepswrakken op zijn basis. Het ene was de passagiersvoertuig "Sirio" die in 1908 het rif sloeg en ongeveer 1000 immigranten uit Italië droeg toen het het rif sloeg en voor dagen was gegrond tot een storm het schip in twee sloeg, de boeg gedeelte naar de zuidkant van het rif en het hek glijden in het noorden